Bir arkadaşım “çocuk sahibi olmaktan hallice” demişti bir kitap yazmak için… Benzer süreçleri var; bekle ki büyüsün, olgunlaşsın, sancılar ile doğsun… Eksiği kusuru var mı bak, sonra da bağrına bas… Bu benim ilk kitabım, öyleyse üçüncü çocuğum…

Okumayı hep çok sevdim, yazmayı da, hele film izlemeyi… Okur Aslı için diğer tarafa geçip yazar olmak bir sürü zaman, emek, tecrübe ve olgunluk gerektirdi. Belki de şimdi zamanı geldi. Yıllardır çeşitli kongre ve toplantılarda yaptığım sunumlardan derlenmiş bir kitap bu. Filmlere psikolojik bir bakış! Her filmde ne gördüğümü, ne anladığımı, bana nasıl dokunduğunu anlattığım bir yolculuk… Çünkü her seyir, izleyicisi için bambaşka ve her seferinde değişen bir hikayedir. Bu cümleler de aslında benim hikayem! Umarım siz de seversiniz.

Not: “Bir Psikiyatristin Sinema Defteri’ nin” tüm yolculuğuna eşlik eden ve destekleyen Samet Baysal’ a, özgün tasarımıyla Tuba Okat’a, değerli meslektaşım oyuncu ve yazar Ercan Kesal’ a çok teşekkür ederim.